جایگاه وارزش مسجد
ملت ايران بايد مساجد را مغتنم بشمارد و پايگاه معرفت و روشن بينى و روشنگرى و استقامت ملى به حساب آورند. اگر كسى خيال كند كه در مسجد، فقط چند ركعت نماز مىخوانند و بيرون مىآيند و اين چه تأثيرى دارد، خطاست. اينطور نيست. اوّلًا اگر همان چند ركعت نماز هم با چشم بصيرت نگاه شود، خودِ نماز كه به زبان مُشَرّع مقدّس نماز و اذان، خير العمل و فلاح است، مايهى بركات زيادى مىشود. نماز يك ملت را به قيامِ للّه وادار مىكند. نماز انسانها را از فساد دور و به خلوص و فداكارى نزديك مىكند.
علاوه بر آن، مسجد فقط براى نماز نيست؛ در مسجد انواع عبادات هست. از جملهى آن عبادات، تفكّر است كه «تفكّر ساعة خير مِن عبادة سنة» ، يا در بعضى از روايات است كه «من عبادة اربعين سنة»، يا «سبعين سنة»- البته فكر كردن درست- افراد مسجد برو، اين فكر را به وسيلهى شنيدن سخنان عالم دين و فقيه به دست مىآورند.
بنابراين مسجد، هم مدرسه است، هم دانشگاه، هم مركز تفكّر و تأمل، هم مركز تصفيهى روح، هم مركز خلوص و مركز اتّصال بنده به خداست. ارتباط زمين و آسمان است. جايى است كه انسان خود را به منبع لا يزال فيض و قدرت وصل مىكند. انسان در مسجد، خود را به خدا متّصل مىكند.
بنابراين بايد قدر مساجد را دانست. بايد در مساجد حضور پيدا كرد
بيانات سال۱۳۷۵ ۱۴۶ بيانات در ديدار علما، طلاب و اقشار مختلف مردم شهر مقدس قم به مناسبت سالروز ۱۹ دىماه ..... ص : ۱۴۵