جایگاه وارزش مسجد


ملت ايران بايد مساجد را مغتنم بشمارد و پايگاه معرفت و روشن بينى و روشنگرى و استقامت ملى به حساب آورند. اگر كسى خيال كند كه در مسجد، فقط چند ركعت نماز مى‏خوانند و بيرون مى‏آيند و اين چه تأثيرى دارد، خطاست. اين‏طور نيست. اوّلًا اگر همان چند ركعت نماز هم با چشم بصيرت نگاه شود، خودِ نماز كه به زبان مُشَرّع مقدّس نماز و اذان، خير العمل و فلاح است، مايه‏ى بركات زيادى مى‏شود. نماز يك ملت را به قيامِ للّه وادار مى‏كند. نماز انسانها را از فساد دور و به خلوص و فداكارى نزديك مى‏كند.

علاوه بر آن، مسجد فقط براى نماز نيست؛ در مسجد انواع عبادات هست. از جمله‏ى آن عبادات، تفكّر است كه «تفكّر ساعة خير مِن عبادة سنة» ، يا در بعضى از روايات است كه «من عبادة اربعين سنة»، يا «سبعين سنة»- البته فكر كردن درست- افراد مسجد برو، اين فكر را به وسيله‏ى شنيدن سخنان عالم دين و فقيه به دست مى‏آورند.

بنابراين مسجد، هم مدرسه است، هم دانشگاه، هم مركز تفكّر و تأمل، هم مركز تصفيه‏ى روح، هم مركز خلوص و مركز اتّصال بنده به خداست. ارتباط زمين و آسمان است. جايى است كه انسان خود را به منبع لا يزال فيض و قدرت وصل مى‏كند. انسان در مسجد، خود را به خدا متّصل مى‏كند.

بنابراين بايد قدر مساجد را دانست. بايد در مساجد حضور پيدا كرد

 

بيانات سال‏۱۳۷۵ ۱۴۶ بيانات در ديدار علما، طلاب و اقشار مختلف مردم شهر مقدس قم به مناسبت سالروز ۱۹ دى‏ماه ..... ص : ۱۴۵